Ας τραγουδήσουμε όλοι μαζί αναγνώστες μου, νέοι αλλά και γέροι: Πάει ο παλιός ο χρόνος (λίγο καθυστερημένα ομολογώ το θυμήθηκα) ας γιορτάσουμε παιδιά (εδώ ο ποιητής θίγει το δικαίωμα στη χαρά του γέρου) και του χωρισμού ο πόνος (αβάσταχτος), ας κοιμάται στην καρδιά (υπναράς ο πόνος αναμφίβολα). Καλή χρονιά – καλή χρονιά – λαλαλαλαλαλα κτλ κτλ. Να ζήσουμε να (μη) το θυμόμαστε το 2011. Ουστ!
Να ‘μαστε πάλι αγαπημένο εφημερολόγιο. Πρώτα απ' όλα και με αφορμή το νέο έτος θέλω να προβώ στις απαραίτητες διορθώσεις και όντας τυπικός με τον μεγάλο αδελφό που μας παρακολουθεί, δεν θέλω καν να τον κάνω να υπολογίζει την ηλικία μου βάσει της πρώτης δημοσίευσης μου και σε συνδυασμό με τις πληροφορίες του προφίλ μου. Ας σημειώσει λοιπόν ο big brother στο τεφτέρι του ότι είμαι πλέον πατημένα 28 και 1/2 μη σου πω. Παρά ταύτα παραμένω πάντα ψηλός, λυγερός με τέλειες αναλογίες, εκρηκτικό ταμπεραμέντο και φυσικά ουδέποτε πρόκειται να αλλάξει το γεγονός ότι στα νιάτα μου υπήρξα μια Star.
Να το λοιπόν και το 2012 – χρονιά της συντέλειας του κόσμου according to Μάγια. Αμήν και πότε! Τουλάχιστον να 'χουμε προλάβει τις εκλογές για να δω και γω το Κόμμα να παίρνει διψήφιο ποσοστό προτού αποθάνω ε; Άλλωστε για ένα ποσοστό ζούμε στην Ελλάδα και μια κομματική επιχορήγηση (η πικρή αλήθεια). Από την άλλη που ξέρετε; Μπορεί η επανάσταση του προλεταριάτου να πραγματοποιηθεί στον άλλο κόσμο τον επουράνιο ή τον κολασμένο ή γιατί όχι και στους δύο! Αυτό και αν θα είναι η απόλυτη δικτατορία του προλεταριάτου. Έτσι θα μπορούν οι ταλαιπωρημένες ψυχές και των δύο κόσμων να αλλάζουν επίπεδο (από το -1 στο 1 και τούμπαλιν) χωρίς σχεδόν καμία γραφειοκρατία και έλεγχο στο check in, ανάλογα με τη σεζόν. Άνοιξη - Καλοκαίρι κάτω για κολασμένες καταστάσεις και Φθινόπωρο - Χειμώνα πάνω για ζεστασιά και περισυλλογή. Ιδανικό δεν ακούγεται σύντροφοι; Ωστόσο η πικρή αλήθεια της καθημερινότητας και του αληθινού κόσμου είναι ότι έχω μείνει με 30 € και κάτι ψιλά στο πορτοφόλι και ο μήνας έχει 17. Ξυπνάει ή δεν ξυπνάει ο προλετάριος μέσα σου αγαπημένε αναγνώστη με βάση το προηγούμενο; Και αν μαζί με τον προλετάριο ξυπνήσει και του χωρισμού ο πόνος που όπως προαναφέραμε κοιμάται στην καρδιά τι γίνεται έπειτα; Θα γυρίσουμε στις ρομαντικές εποχές του 2010, τότε που με δανεικά και δάκρυα να κυλούν στα μάτια ψάχναμε να βρούμε οικονομικές πτήσεις δια τη γαία της επαγγελίας a.k.a U.S.A; Πολλά τα ερωτήματα και ακόμα δεν μπήκε καλά καλά ο νέος χρόνος. Ωστόσο σκεπτόμενος το Αμέρικα και σε συνδυασμό με τα 30 € που με σθένος αντιστέκονται βαστώντας παλικαρίσια τη θέση τους, ζηλεύω γιατί και γω ίσως (λέω ίσως) θα μπορούσα να ήμουν ένας από αυτούς τους νέους εργαζόμενους (τα γνωστά Αμερικανάκια) που στην ηλικία μου αμείβονται με 50, 60, ακόμα και 80.000$ το χρόνο χώρια τα μπόνους. Την είχα την ευκαιρία μου αναγνώστη και την πέταξα στον κάλαθο των αχρήστων. Βέβαια δεν παύω να κάνω όνειρα και μάλιστα το 2012 με βρίσκει με καινούριο μεγαλεπήβολο στόχο. Όταν μεγαλώσω θα γίνω Κίμων Κουλούρης. Και προσέξτε, δεν λέω Ο Κίμων Κουλούρης αλλά σκέτο Κίμων Κουλούρης. Αυτό το πλάσμα αν δεν το 'χετε μάθει, ευδοκιμούσε στη Βουλή των Ελλήνων και ενίοτε σε διάφορα Υπουργεία. Το ζουμί της υπόθεσης όμως και του στόχου μου είναι ότι το παραπάνω πλάσμα στα 70 φεύγα του κυκλοφορεί με αυτοκίνητο πολυτελείας, περνάει με κόκκινο τα φανάρια και μαλώνει με πατρική στοργή όποιον μπάτσο τολμάει να τον σταματήσει για έλεγχο θυμίζοντας του ότι δεν είναι ένας οποιοσδήποτε έμβιος οργανισμός αλλά (Ο) Κίμωνας (Ο) Κουλούρης. Το σημαντικότερο βέβαια όλων και που θέλω να τονιστεί ιδιαίτερα είναι ότι όντας Κίμων Κουλούρης στα γεράματα, μπορείς να βάφεις τα μάτια σου με σκιά και eyeliner χωρίς καμία αιδώ και ακόμα ακόμα να αναφέρεσαι δημοσίως στον εαυτό σου σε τρίτο πρόσωπο (όχι ήρθες να ΜΟΥ μιλήσεις αλλά ήρθες και μίλησες ΣΤΟΝ Κίμωνα τον Κουλούρη) και να προσφωνείς εν ενεργεία Υπουργούς και Πρωθυπουργούς με το μικρό τους όνομα και μάλιστα το υποκοριστικό (Χρηστάκη Παπουτσή, Γιωργάκη Παπανδρέου κτλ). Και αν ο στόχος μου σας φαίνεται ποταπός, σας πληροφορώ ότι ενόψει της επικείμενης καταστροφής της ανθρωπότητας στο τέλος του έτους (ασχέτως του πως θα συντελεστεί), τα μόνα πλάσματα που θα καταφέρουν να επιβιώσουν στον πλανήτη (κι αν δεν μείνει πλανήτης, στο ηλιακό σύστημα) θα είναι οι κατσαρίδες και οι Κίμωνες Κουλούρηδες. Καληνύχτα και ευτυχισμένο το νέο (φ)έτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου