Ρώμη, Αθήνα, Βερολίνο, Αμέρικα, Μόντρεαλ και πάλι εδώ στα ίδια. Κώλοι, μουνιά, θεωρίες συνομωσίας, ιδεολογία, βυζιά, επανάσταση, σκατίλα, ποτά, κομμουνισμός και πάλι εδώ στα ίδια. Και εκεί που απαιτείς να βρεις στο ράδιο μια ωραία μουσικούλα να συνοδεύσει τα γραπτά σου, ακούς μαλακίες. Ο νόμος του Μέρφυ. Αλάθητος ο γαμημένος. Παραδέξου το. Για κάτι τέτοιες στιγμές ζούσες. Τέτοιες βραδιές είχες στο μυαλό σου όταν έφτιαχνες αυτό το blog. Σαββατιάτικες νύχτες, λίγο πριν την ολοκληρωτική μέθη. Δυστυχώς όμως, την ώρα εκείνη που θα ήθελες να έχεις κάτι για να γράψεις όλα εκείνα τα θαυμάσια που έχεις στο διεστραμμένο μυαλό σου, το μόνο που διαθέτεις είναι το τιμόνι του αυτοκινήτου. Και πατάς το γκάζι για να φτάσεις πιο γρήγορα. Πριν φύγει η έμπνευση. Γαμημένη τεχνολογία. Δεν θα έρθει η στιγμή που θα πλασαριστεί στην αγορά η τηλεμεταφορά; Όπως στο Star Trek ένα πράγμα. Μέχρι τότε όμως έχεις να φας πολλά ψωμιά. Και η μαλακίες στο ράδιο συνεχίζονται. Άντε γαμήσου δηλαδή. Nα σου όμως που σαν από μηχανής θεός εμφανίζεται ο Paul Simon και σώζει κάπως την κατάσταση. Και στα καπάκια σβήνει το laptop από υπερθέρμανση. Και άντε να βρεις πάλι τον Paul. Και γαμωσταυρίζεις. Γιατί απλά δεν σε θέλει ρε αδερφέ. Ξανά. Όπως τον τελευταίο ένα χρόνο. Γαμιούνται όλα. Πως θα αλλάξεις τον κόσμο όταν εκείνος δεν σε θέλει; Και εκεί που ήθελες να γίνεις ηθοποιός και να πάρεις το όσκαρ, ξαφνικά το μετανιώνεις και θες να γράψεις ένα βιβλίο. Το δεύτερο, γιατί το πρώτο πήγε άπατο. Μη τα λέμε πάλι. Σημασία έχει ότι κάτι τέτοιες νύχτες κανείς δεν σε καταλαβαίνει. Δεν μας καταλαβαίνει. Και εκεί που ήθελες να γράψεις ένα ταξιδιωτικό αφιέρωμα για τη Ρώμη, κωλώνεις. Ο λόγος; Γιατί σε κάθε ταξίδι σε συντροφεύει εκείνη. Όλα είναι ίδια αν δεν τα αγαπάς. Και επειδή η επήρεια του αλκοόλ περνάει σιγά σιγά, θα ήταν άδικο να συνεχίσεις. Φεβρουάριος και σε λίγο καιρό μπαίνει η Άνοιξη. Μέχρι να μπει όμως, να δούμε πως θα βγάλουμε τον μήνα. Δύσκολα μεν, αλλά εμείς έχουμε τον τρόπο. Οπότε να μας ευχηθούμε καλή συνέχεια.
Υ.Γ Θα έσκαγα αν δεν το έλεγα. Μπαίνεις στη ’’Μέκκα’’ του καθολικισμού και η πρώτη σου σκέψη είναι ότι θα τα έδινες εύκολα στη Γερμανιδούλα τουρίστρια που στέκεται παραδίπλα; Γιατί αυτός είσαι. Ρηχός ή απλά ο εαυτός σου. Όποιος και αν είναι αυτός. Ψαράκια μου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου