Και όμως υπάρχουν χειρότερα πράγματα σ’αυτή τη ζωή από το να γεννηθείς ΑΕΚτζής. Όπως για παράδειγμα να σε λένε Βαλεντίνο (γιατί το Βαλεντίνα είναι και κάπως sexy πες) και να είσαι υποχρεωμένος να γιορτάζεις την ίδια μέρα μαζί με τη Ρεζέρβα, τα 3ΧΧΧ και την ένωση 120 κατασκευαστών αρκουδακίων (αν υπήρξε ποτέ τέτοια). Διακρίνω μια απέχθεια για την λεγόμενη και ως γιορτή τον ερωτευμένων αγόρι μου; Όχι τουναντίον. Σε καιρό κρίσης να μην πουλήσουν και οι μπουτίκ κάνα στρινγκ παραπάνω να βγάλουν τα σπασμένα των εκπτώσεων που έδιναν στη 1 κιλότα τις 2 δώρο; Μα καλά πάει καιρός από την τελευταία φορά που υπήρξες και συ ερωτευμένος; Χμμ δεν θα το ‘λεγα. Ποτέ σου δεν μπήκες στο κλίμα της ημέρας δηλαδή; Πότε έκανες το τελευταίο σου Βαλεντινικό δωράκι; Με έκανες και γέλασα τώρα. Αν και δεν ήταν ακριβώς Βαλεντινικό, αλλά από την καλή σου την καρδιά το έκανες. Έτσι για το καλό. Το μοναδικό δώρο που δεν έφτασε όμως ποτέ στον παραλήπτη του. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Και καλά κάνεις. Μαζί με τα σοκολατάκια όμως χάθηκε και κάτι άλλο, που μέσα του είχε και κάτι άλλα που έχουν σχέση με δυο posts παρακάτω, αλλά τι να λέμε τώρα. Άλλος τα ρεύτηκε τα σοκολατάκια και άλλος κλαίει το… Anyway. Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν είσαι για έρωτες και δωράκια πια. Δεν βγαίνεις! Οικονομικά εννοώ. Είσαι νοικάρης άντρας πια. Χέστα, μη το ψάχνεις. Αν πάντως εσύ που έφαγες τα καρδουλοσοκολατάκια της ακατανόμαστης με διαβάζεις αυτή τη στιγμή, στείλε μου με ένα συνημμένο τις 100 και κάτι φωτογραφίες που σου είναι εντελώς άχρηστες. Και γω εις ένδειξη ευγνωμοσύνης, του χρόνου τέτοια μέρα θα σου στείλω με το ταχυδρομείο μια παραδοσιακότατη τουλούμπα για να την κάνεις (βάλεις) ότι (όπου) θες. Και αν δεν καταλαβαίνεις ελληνικά να πας να γαμηθείς. Και εσύ και εσύ. Χρόνια πολλά.
Y.Γ Ένα ψάρι δεν γιορτάζει. Σίγουρα αυτό δεν είναι το μαύρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου