''Δεν υπάρχουν τέτοια τραγούδια ποια'', έγραφα κάπου στην τελευταία δημοσίευση μου. Ακούγοντας Offspring ετούτη την σχεδόν μεσημεριανή ώρα, εν μέσω καύσωνα και θέρους, δεν θα μπορούσα να μην συμφωνήσω εκ νέου με την παραπάνω διαπίστωση. Ψιλά γράμματα όμως μιας και η σημερινή δημοσίευση δεν έχει σχέση με τη μουσική, αλλά με το εγωκεντρικό ζώο που λέγεται άντρας. Οι γυναίκες μάλιστα το έχουν συνδέσει με ένα συγκεκριμένο - χαριτωμένο κατ' εμέ θηλαστικό που ακούει στο όνομα χοίρος. Πριν σας καταθέσω το συλλογισμό μου να ζητήσω ξανά συγνώμη γιατί πηδάω για ακόμη μια φορά τη θεματολογία που έχω κατά νου τελευταία (τα θετικά - χρήσιμα που μπορεί να αποκομίσει κάποιος από την πρώην σχέση του) που λόγω επικαιρότητας όμως δεν μπορώ να την αναπτύξω. Βγαίνω λοιπόν για ποτό στην παραλιακή το Σ/Κ και ο φίλος Θανάσης φαίνεται κάπως dovn. Τι να έχει ο Θανάσης, μήπως είναι αποκαμωμένος από τη δουλειά, μπας και του έριξε χυλόπιτα το ξανθό ξέκωλο παραδίπλα ή να φταίει η ανεκδιήγητη μουσική που ακούγεται από τα μεγάφωνα; Όχι, τίποτα από τα παραπάνω. Να σου και ο έτερος της παρέας γούζουνος που με ενημερώνει ότι ο Θανάσης το σκέφτεται για το αν θα έρθει μαζί μας στη Χαλκιδική τον Αύγουστο. Α τα πράγματα είναι σοβαρά, λέω. Μα ρε Θανάση, ρε φιλαράκι, μαζί δεν τα συμφωνήσαμε τις προάλλες στο σπίτι μου για τις διακοπές μας; Γιατί ξηγείσαι έτσι τώρα δηλαδή; Τι σου συμβαίνει, ποιο είναι το πρόβλημα σου, τι σε απασχολεί εν πάση περιπτώσει; ''Έμαθα ότι η πρώην μου γαμιέται εδώ και 3 μήνες με άλλον'', η αποστομωτική απάντηση που βγήκε με παράπονο από τα χείλη του. Εκεί λοιπόν είναι που αρπάζεις το φίλο σου χειροπόδαρα και τον πετάς στην ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα που απείχε μόλις μερικά εκατοστά από το σημείο που εξελισσόταν η συζήτηση. Η πρώην που πριν 5-6 μήνες αν θυμάμαι καλά είχε μάθει από την γειτόνισσα ότι ο ''ξάδερφος'' της ο Θανάσης έφερνε κοπέλες τα βράδια και έκανε πολύ φασαρία με αποτέλεσμα να μην μπορεί η δεύτερη να κλείσει μάτι αλλά και να ανοίξει μπούτι λόγω αμηχανίας του εργαλείου του συζύγου. Η πρώην που πριν από μερικά χρόνια είχε ακούσει τον Θανάση να την ρωτάει αν ήταν διαθέσιμη να τον μοιράζεται με άλλες γυναίκες γιατί ο Θανάσης ήθελε να ζήσει τη ζωή του. Η πρώην που αν την γνωρίζατε θα λέγατε ''μα καλά πόσο ηλίθια είναι και κάθεται μαζί του (γιατρός παρακαλώ με εμφάνιση και προίκα)''. Μα καλά ρε φίλε τι περίμενες δηλαδή να μονάσει; Θυμάσαι πως της συμπεριφέρθηκες; Εσύ που πήδαγες παράλληλα και άλλες; Τι σκατά περίμενες δηλαδή; Ε να όταν ένα βυζί (βυζάρα θα συμπληρώσω εγώ) το θεωρείς προέκταση του χεριού σου για χρόνια, σε πειράζει να μαθαίνεις ότι το χουφτώνει κάποιος άλλος τώρα. Τι να λέμε τώρα, ξεκωλιάρες όλες που πάνε και γαμιούνται με άλλους μέσα στο 3μηνο(!)''. Έτσι λοιπόν, εν έτει 2011 στην Αθήνα, έχουμε πλέον το ίδιο βυζί να είναι προέκταση δύο διαφορετικών χεριών. Του πρώην και του νυν. Επιστημονικό θαύμα δεν βρίσκετε; Προς τέρψιν του γυναικείου πληθυσμού αλλά και μήνη του Burtonite, θα πάρω για ακόμη μια φορά το μέρος του αδύναμου φύλου και θα παραδεχτώ ότι περιτριγυρίζεται σε μεγάλο βαθμό από κτήνη. Έχω άπειρα χειροπιαστά παραδείγματα από φίλους αλλά και από το ένδοξο παρελθόν μου. Ένα παρελθόν που μου φαίνεται τόσο μακρινό σαν να ταν όνειρο θερινής νυκτός (καλή ώρα). Εν κατακλείδι, όταν όλος ο κόσμος γυρνάει με άξονα την αφεντιά μας, τα πάντα φαίνονται ρόδινα και παντός λογής ξένα βυζιά μπορούν προσωρινά και ανώδυνα να γίνονται προεκτάσεις του χεριού μας, έως ότου να επιστρέψουμε στο ένα και μοναδικό σταθερό βυζί-προέκταση. Και όταν αυτό μια μέρα κοπεί σύριζα από τη βάση-χέρι, ο υποφαινόμενος κινδυνεύει να χάσει τις διακοπές του και να μην νιώσει έστω για μερικές μέρες την αίσθηση του Σαλλλονικιώτικου βυζιού σαν προέκταση του χεριού (του). Το βυζί σέρνει παλάμη ή αμερικανιστί ''Shit happens''.
Υ.Γ Δεν εύχομαι καλό καλοκαίρι ακόμα. Πιστεύω ότι η συγγραφέας έχει λίγο ακόμα ψωμάκι να δώσει προτού αναχωρήσει.
Υ.Γ2 Special thanks σε κάποια ανώμαλη αναγνώστρια που πρόσφατα χαρακτήρισε τα γραπτά μου όμορφα, δίνοντας μου έτσι κουράγιο να συνεχίσω το πανανθρώπινο έργο μου.
